φιλία < αρχαία ελληνική φιλία < φίλος, θηλυκό , η, ο πνευματικός και συναισθηματικός δεσμός που ενώνει μεταξύ τους δύο ή περισσότερα πρόσωπα

Η αλήθεια είναι  ότι έχω αλλάξει αρκετές παρέες μέχρι να καταλήξω στην τωρινή μου. Σε κάποια πράγματα έφταιγα εγώ, σε άλλα όχι, σε άλλα απλά έτυχε και απομακρυνθήκαμε. Ας τις πάρουμε όμως από την αρχή.  Η Λ. , η Α. και εγώ κολλητές αχώριστες από το νηπιαγωγείο. Όλοι μας υπολόγιζαν σαν ΜΙΑ !! Tα υπόλοιπα κορίτσια στο δημοτικό μας ζήλευαν και ήθελαν να μπουν στην κλίκα μας, όμως καμία δεν τα κατάφερε. Πάντα ήμασταν οι τρεις μας σε όλα. Στο πρώτο ραντεβού, στο πρώτο φιλί, στη πρώτη σχέση, στη πρώτη περίοδο, στο πρώτο σεξ. Πρώτη λυκείου και ακόμα αχώριστες, όπου τα φτιάχνω εγώ με ένα παιδί. Όπως ήταν αναμενόμενο τα διαλείμματα τα περνούσα μαζί του. Ώσπου μια μέρα ήρθαν τα κορίτσια και μου είπαν ότι τις έχω παρατήσει και δεν θέλουν να κάνουμε άλλο παρέα. Και αυτό ήταν το τέλος της φιλίας μας. Χωρίς συζητήσεις, χωρίς δεύτερες ευκαιρίες. Δεν είχα κάνει κάτι επίτηδες, απλά δεν το καταλάβαινα τότε. Για αρκετό διάστημα περνούσε η μία δίπλα από την άλλη και δεν λέγαμε ούτε γεια. Ευτυχώς κάτι τέτοιο τώρα δεν ισχύει. Η Λ. και η Α. κάνουν ακόμα παρέα από ότι έχω μάθει. Με αυτές μεγάλωσα και δεν πρόκειται να τις ξεχάσω ποτέ! Η επόμενη παρέα μου ήταν η Α. και η Θ. γνωριστήκαμε στο φροντιστήριο γερμανικών. Περνούσαμε πολύ όμορφα αλλά ήρθε απλά η στιγμή που περάσαμε σε διαφορετικές πόλεις και χαθήκαμε. Δεν μαλώσαμε απλά χαθήκαμε. Τρίτη λυκείου και εγώ κάνω παρέα πλέον με την Μ. είμαστε κυριολεκτικά ‘κώλος και βρακί’. Ήμουν για την Μ. η αδερφή που δεν είχε. Δεν περάσαμε και λίγα μαζί, ειδικά αν σκεφτείς ότι τα πιο πολλά ξενύχτια τα έκανα στη Τρίτη λυκείου μαζί της ενώ δίναμε πανελλήνιες! Όπου μαθαίνω ότι περνάω Ρόδο και η Μ. θα έμενε Θεσσαλονίκη. Υποσχεθήκαμε ότι δεν θα μας αλλάξει τίποτα. Στην αρχή όντως τίποτα δεν μας πτοούσε και ας ήμασταν 800 χιλιόμετρα μακριά η μία από την άλλη. Με τον καιρό όμως χαθήκαμε, απομακρυνθήκαμε. Έκανε η καθεμιά άλλες παρέες. Εγώ στη Ρόδο και η Μ. στη Θεσσαλονίκη στη σχολή που πήγε. Αν την πετύχω στο δρόμο τώρα σαφώς και θα μιλήσουμε θα πούμε τα νέα μας. Δεν περάσαμε εξάλλου και λίγα μαζί. Και τώρα ας έρθω στις παρέες που έχω τώρα. Από την μία είναι  η Ρ. , η Χ. και η Μ. στη Θεσσαλονίκη και η Κ. στη Ρόδο. Μιλάω για κολλητές και όχι απλά φίλες. Με την Ρ. ,την  Χ. και την Μ. ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα απλά στην Δευτέρα λυκείου, αλλά δέσαμε πιο πολύ από την Τρίτη λυκείου και μετά. Πλέον δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τα κορίτσια μου. Είμαι τόσο χαρούμενη που τις έχω και ελπίζω να μην γίνει τίποτα που θα μας κάνει να απομακρυνθούμε. Κάθε φορά που γυρίζω Θεσσαλονίκη ανυπομονώ ν τις δω και κάθε φορά που είναι να φύγω, με το ζόρι φεύγω. Τις ΥΠΕΡΛΑΤΡΕΎΩ!!!!!!! Από την άλλη στη Ρόδο, είναι η Κ. Με την Κ. δεθήκαμε αμέσως, από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθα Ρόδο. Ίσως έφταιγε ότι μένουμε δυο πόρτες μακριά στον όροφο. Τέσσερα χρόνια τώρα έχουμε περάσει τα πάνδεινα. Από πού να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Όλα τα έχουμε περάσει μαζί, ξέρει τα πάντα για μένα και εγώ για αυτήν. Είμαστε κάθε μέρα, σχεδόν όλη την ημέρα μαζί. Έχω δεθεί τόσο πολύ μαζί της που μπορώ να κλαίω από τώρα που θα χωριστούμε σε λίγους μήνες (είναι από Χανιά). Θα μου λείψει όσο καμία. Οι βλακείες που κάναμε, τα γέλια μας, οι έξοδοι μας, τα ψυχολογικά μας. Ελπίζω να μην χαθούμε οριστικά, αλλά να βρισκόμαστε είτε Θεσσαλονίκη, είτε Χανιά. Όπως καταλάβατε έχω περάσει από αρκετές παρέες, τώρα τέσσερις είναι οι bf  και εύχομαι να μην αλλάξει απολύτως τίποτα!!! Σας αγαπάωωωω Κ-Ρ-Χ-Μ!!!!!!!!