«……είμαι ευτυχισμένη!!» έτσι τελείωσε με ένα πλατύ χαμόγελο
μέχρι τα αυτιά της. Η Λ. (θυμάστε τη Λ. που ερωτεύτηκε ενώ είχε σχέση; ),
παρεμπιπτόντως χώρισε, είχε έρθει από το σπίτι μου και άρχισε να μου περιγράφει
λεπτομερέστατα το υπέροχο κυριακάτικο απόγευμα που είχε περάσει με τον Α. Ναι,
ναι αυτόν που είχε ερωτευτεί. «Δεν βγαίνω για καφέ με κορίτσια.» της είπε
αυτός. (Πολύ Mr. Grey την
έχει δει ο τύπος…. I don’t do romance τύπου). Φυσικά πήγε
σπίτι της και κατά ένα απρόσμενο λόγο συζητήσανε δεν κάνανε μόνο σεξ. Βέβαια
αυτά που έμαθε η Λ. τα περίμενε, δεν φημίζεται για το καλύτερο παιδί και όλοι
καταλάβατε ποια ήταν η νοοτροπία του. Μου περιέγραφε πως την ακουμπούσε, πως
ξάπλωνε δίπλα της, πως την κοιτούσε και έλιωνε. Δεν φαινόταν μόνο στο χαμόγελό
της αλλά στα μάτια της, και τα μάτια ποτέ δεν λένε ψέματα. Αυτός δεν ψάχνει
κάτι αυτό τον καιρό, δεν θέλει σχέση…. Αυτή κολλημένη μαζί του θα κάνει ότι της
ζητήσει. Το βράδυ του έστειλε μήνυμα ότι ακόμα έχει τη γεύση του και το άρωμα
του…. Και τι απάντησε αυτός; ΤΙΠΟΤΑ!! Απλά διαβάστηκε. Το προσπέρασε αυτό η Λ.
και συνεχίζει να τον σκέφτεται. Προσπαθεί να συγκρατηθεί να μην του στείλει
πάλι αυτή, αλλά θα τα καταφέρει; Ναι πέρασε ένα υπέροχο απόγευμα, ναι βάζει τα
πάντα στην άκρη όταν αφορά αυτόν, ναι ξέρει ότι είναι μ*****ς, αλλά είναι
ερωτευμένη! Και ο έρωτας είναι τυφλός. Θέλει να το ζήσει όσο κρατήσει. Απλά
ελπίζω να μην χτυπήσει πολύ όταν πέσει από το ροζ συννεφάκι της, καθώς είναι
ένας έρωτας χωρίς ανταπόκριση, ένα παιχνίδι που παίζεται με τους δικούς του κανόνες.
Κάθε μέρα κάνει και ένα βήμα προς τον γκρεμό αλλά εγώ θα είμαι εδώ να την
κρατήσω πίσω στο τελευταίο της βήμα.
